Тәкен Әлімқұлов
Дауыл
А. С. Пушкиннің ізімен
Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Толқыны жарға соғады ойнап.
Толқынға төніп құзда тұр бір қыз,
Аққудай бейне қанатын қомдап.
Жарқ-жұрқ етіп қанаты жалын
Найзағай тентек қорқытса қызды,
Ұшырып қыздың орамал-шәлін,
Ұйтқиды дауыл теңселтіп құзды…
Жыртылған бұлттан жылтылдар аспан
Мұнарда бозғылт тамаша теңіз.
Дауыл, көк, толқын – бәрінен асқан
Емес пе ғажап құздағы сол қыз!
