Сайлаухан Нәкенов
Жайлауда
Бозбала босағада байлаулы аттай,
Қан-құрыш қазанында қайнау таппай.
Бойжеткен ұядағы балапандай,
Талпынып ұша алмайды, жайлау жатпай.
Ал, күндiз көз қысқанмен айла бiтiп,
Түн болса әр кеудеде жайнады үміт.
Ғашықтар алтыбақан құрып тастап,
Жүредi бiрiн-бiрi сайда күтiп.
Махаббат таусыла ма жырланып боп,
Ол өзi – мөлдiр теңiз, бiр мамық көк.
Қыз – гүлдер, қызыл гүлдер асыр салар,
Көзiнен үлкендердiң ұрланып кеп.
