Қабарған бұлт – Қарқаралым
Қабарған бұлт – Қарқаралым,
Қансыраған кәрі шың!
Құрлықтағы қарт аралым,
Сен Абылдың зарысың!
Сен Мәдидің әнісің де,
Жасановтың күлкісі.
Менің жаным шыңғырады тән ішінде,
Сана ішінде бір кісі.
Көлдерімнен сорды көрсең,
Ол да адамның сорасы!
Тірі аруақ болдық өңшең,
Өркениет – адамзаттың моласы!
Заманақыр келді білем,
Құл сабады Төресін!
Мәди жатқан жер түбінен,
Мәді* шығады, көресің!
*Ақырзаман келгенде көктен Иса, жерден Мәді шығады. Мәдһи, Мәди, Мәді – арабша дұрыс жолға бастаушы, Алланың жолымен алып жүруші деген мағына береді.
