Әділбек Ыбырайымұлы
Өмір сені сүйеді екем…
Ақ қоянның тірлігіндей тірлігім,
Қабағымның кім байқайды кірбіңін?
Жылжып жатыр қызық болып, аңдасам…
Өзгешелеу бір күнімнен бір күнім.
Ызғар өткен шаққа келдім өңменнен,
Аяз қайтсын көңіліңді бөлгенмен.
Таң атады, кеш батады қайтадан,
Ертеңгі күн, мен өзіңе сенгенмен.
Қурай қуып, дәнек тердік күйбеңмен,
Тірлік тұтас тасбауырлау күйге енген.
Байыз таппай жалған шіркін жүргенде,
Аш көз көңіл тоқмейілге үйленген.
Жанарыңа жібердім бе мұң үйіп?
Қарайтындар көп еді ғой қыдиып.
Өмір сені сүйеді екем бәрібір,
Мен аязға назар салдым жымиып.
Шүкір деймін жарық Күнге жайнаған,
Бәрі осылай ілдебайлар айналам.
… Ақ қояндай қарғып шығып қыратқа,
Сіңіп кеттім тірлігіме қайнаған…
