Tag: Адырбек Сопыбеков өлеңдері

Менің «Әліппем» Қолға кітап тигеннен, Таудай болып үйге енгем. «Анашым» деп жазуды, «Әліппеден» үйренгем. Әріптің біліп қанығын, Өмірдің көрдім анығын. ...

Кәмпит қайдан шығады? Ойнап жүріп топ бала Кәмпит жайлы таласты. Жиналды да топтана, Бір-біріне қарасты. – Кәмпит қайдан шығады, Айтшы ...

Ағалар Тың даланы түлетті, Шөл далаға гүл екті. Қажымас құрыш білекті – Осылар біздің ағамыз. Кенді де іздеп табатын, Әдемі ...

Сурет салдым Суретін мен бір адамның Салайын деп қалам алдым. Дөңгелентіп басын салдым, Екі сызып қасын салдым. Міне, мынау мұрын ...

Күнбағар Бақшада биік Күнбағар өсті. Күн нұрын сүйіп, Құлпыра түсті. Күндіз кеп көрсең, Әдемі көркі. Басында әсем Сап-сары бөркі. Қарайды ...

Қоразға Оятпа, қораз, сен бізді, Өзім де сездім, таң атты. Сенсіз-ақ білем мезгілді, Үйреніп алдым сағатты. Дереккөзі

Көзілдірік Көзілдірік ап келдім, Әжем қалды қуанып. – Сенің қалам-дәптерің, Көрінді, – деп, – бәрі анық. Әжем енді икемді, Көзілдірік ...

Ордасы бұл өнердің Дала мен тауы балқыған, Сан құбылтып құс сайрап. Жататын қырда шалқып ән, Өнерге толы осы аймақ. Сыр ...